Poetarum laudes in fimilitudinum pulchritudine.

Criticus idem infignis, & poeta, omnes ferè florum venuftates in belliffimo carmine complexus eft:

66

Euge! per fplendidum ver, & flores ejus "nitidos,

"Narciffum & parthenium fimiles oculis & ،، dentibus,

"Et jasminum tanquam colorem amatoris "folitarii,

"Et anemonem fimilem formofæ puellæ quæ "venit ferico (vestita)

"Et odorem fuavem unguenti, violam pluviâ "irrigatam,

Myrtique florem fimilem lanugini in genâ "hinnuli fucco pleni,

"Et rofam cum exercitu (fpinis) venientem, 66 cujus pulchritudo victrix est.”

CAPUT VIII.

C

De reliquis Figuris.

RESTAT ut alias poefeos Afiaticæ figuras tractem, Sunt autem minutiores quædam exornationes pænè innumera; quas omnes pluribus verbis percurrere, non eft neceffarium: juvat tamen infigniores quafdam priùs proferre, quàm de fictâ Perfonarum indu&tione loquar, quæ tranflationis eft fpecies audaciffima, & omnium gentium, ac præcipuè Afiaticorum, poefi incredibilem affert fuavitatem.

Ac primùm verbi ejufdem Iteratio admodum elegans effe videtur; ut in illo poetæ Arabici * verfu,

شددنا شدة الليث عدا والليث غضبان

"Violenti fuimus inimicitiâ, tanquam leo, & "leo iratus."

nec eft in Græco fermone invenufta, ut Theocritus †,

- λις' ἐσακεσας

Νέβρω φθεγξαμένας τις ἐν ὠρεσιν, ωμοφαγος λιδο

* In libro Hamaffa.

Theocr. Idyll. xiii.

ubi videant harum minutiarum indagatores vocum,, & is, cùm fono tùm sensu affinitatem.

Nec minus lepida eft Agnominatio, quam Græci Haçovoμaciav, Arabes appellant : fit autem, cùm ad res diffimiles fimilis vox in eodem verfu accommodatur. Hac figurâ ita delectantur Afiatici, nullum ut occafionem amittant, quâ eam commodè ufurpent: fic Hafez,

"Ab amore religionis ad cyathi defiderium "tranfit."

از سر پیمان برفت با

Nam Peiman religionem, Peimáne verò cyathum fignificat. Et in eodem carmine,

دلدار رفت جان بر جانانه شد

Idem alibi,

بر

Dil ber dildári reft, gian ber gianáne shüd.

"Cor ad cordis raptricem, anima ad amicam "difceffit."

ترک ترکان خطا نبود صواب

..

Terki Turcani Khatha nebud favab.

دل

"Formofas Tartaria puellas relinquere, non

، decet.

&

که بر طرف چمن زارش همیکردد چهان

ابرو

Ke ber tarfi chemenzáresh hemikerded chemán abru.

"Nam in * horti ejus extremitate delicatè "movet fupercilium ejus."

etenim Chemen hortus eft, & Chemán kerden delicate incedere.

Adde huc pulchram illam fententiam,

ان بلا نبود که از بالا بود

An belá nebud ke ez bála bud.

" Ærumna quæ à fuperis venit, ærumna non "eft."

& illam Arabicam,

المال مايل والذهب ذاهب

Elmál mâïl waeddheheb dhabib.

"Divitiæ dilabuntur, & aurum fugit."

Nec omittendi funt elegantes poetæ Turcici verfûs,

* Pulchram adolefcentulæ faciem cum horto comparat poeta.