OF THE WIND EUROCLYDON. ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ. ΚΕΦ. κζ. ΩΣ δε εκρίθη τε αποπλείν ήμας εις την Ιταλίαν, παρεδιδεν τον τε Παυλον και τινας ἑτερες δεσμωίας ἑκατον αρχη, ονοματι Ιελιῳ, σπειρης Σεβασης. Επιβανίες δε 2 πλοιῳ Αδραμυτηνῳ, μελλοντες πλειν τας κατα την Ασίαν τόπες, ανήχθημεν, οντος συν ήμιν Αρίςαρχο Μακεδονος Θεσσαλονικέως. Τῇ τε έτερα κατηχθημεν εις Σιδώνα 3 φιλανθρώπως τε ὁ Ιελιος τῷ Παυλῳ χρησάμενος, επει τρεψε προς φίλες πορευθενία επιμελείας τυχείν. Ka- 4 κείθεν αναχθεντες ὑπεπλεύσαμεν την Κύπρον, δια το της ανεμες ειναι εναντιας. Το, τε πέλαγος το κατα την 5 Κιλικίαν και Παμφυλίαν διαπλευσανίες, κατήλθομεν εις Μυρα της Λυκίας. Κάκει ἑυρων ὁ ἑκατονταρχος πλοιον 6 Αλεξανδρινον πλεον εις την Ιταλίαν, ενεβίβασεν ήμας εις αυτο Εν ἱκαναις δὲ ἡμεραις βραδυπλοεντες, και μολις 7 γενομενοι κατα την Κνίδον, μη προσεωντος ήμας το ανεμε, ὑπεπλευσαμεν την Κρητην κατα Σαλμώνην• Μολις τε 8 παραλεγόμενοι αυτην, ηλθομεν εις τόπον τινα καλεμενον Καλες λιμενας, ᾧ είγυς ην πολις Λασαία. χρονα διαγενομενα, και ονος ηδη επισφαλες τε πλέος, δια το και την νηςείαν ηδη παρεληλυθέναι, παρήνει ὁ Παυλος, Λεγων αυτοίς, Ανδρες, θεωρω ότι μετα ύβρεως και πολλης 10 ζημιας κ μόνον τα φορτε και τα πλοις, αλλά και των Ίκανε δε 9 11 ψυχῶν ἡμῶν μελλειν εσεσθαι τον πλεν. Ὁ δὲ ἑκατον 1αρχος τῷ κυβερνητη και τῳ ναυκλήρῳ επειθείο μαλλον η 12 τοις ύπο τε Παύλε λεγομένοις. Ανευθετε δε το λιμενος ὑπαρχοντος προς παραχειμασίαν, οἱ πλειες εθένιο βόλην αναχθηναι κακείθεν, είπως δυναινο καταντησαντες εις Φοινικα παραχειμασαι, λιμενα της Κρήτης βλεπονία κατα Λίβα και κατα Χωρον. 13 Ὑποπνεύσαντος δε Νοτε, δόξαντες της προθεσεως κεκρα Μετ' 14 1ηκεναι, άραντες ασσον παρελεγοντο την Κρητην. ε πολύ δε έβαλε κατ' αυτης ανεμος τυφωνικός, ὁ καλό 15 μενος Ευροκλύδων. Συναρπασθέντος δε τε πλοις, και μη δυναμένες αντοφθαλμειν τῳ ανεμῳ, επιδονίες εφερόμεθα. 16 Νησιον δε τι ὑποδραμονίες καλεμενον Κλαύδην, μολις Ἡν 17 ισχύσαμεν περικραζεις γενεσθαι της σκάφης, αρανίες, βοηθείαις εχρωνία, υποζωννύνες το πλοιον φοβα μενοι τε μη εις την Συρίιν εκπεσωσι, χαλασανες το σκευος, 18 έτως έφερονο. Σφοδρώς δε χειμαζομενων ήμων, τη 19 έξης εκβολήν εποιειο Και τη τρίτη αυτόχειρες την 20 σκευήν τε πλοιο εῤῥιψαμεν. αερων επιφαινονΊων επι πλείονας ήμερας, χειμωνος τε ουκ ολιγε επικείμενο, λοιπον περιηρειτο πασα ελπις τ8 21 σώζεσθαι ήμας. Πολλής δε ασιτίας υπαρχέσης, τοτε · σαθεις ὁ Παυλος εν μέσῳ αυτών, είπεν, Εδει μεν, ω αντ δρες, πειθαρχήσανίας μοι, μη ανάγεσθαι απο της Κρητης, 29 κέρδησαι τε την ύβριν ταύτην και την ζημίαν. Και τανυν παραινω ὑμας ευθυμειν αποβολη γαρ ψυχης εδεμια 23 εται εξ ύμων, πλην τε πλοι8. Παρέζη γαρ μοι τη νυκτι ταύτη αγγελος το Θες & ειμι, ᾧ και λαΐρεύω, 24 Λέγων, Μη φοβ8 Παύλε Καισαρι σε δει παραςηναι και ιδε, κεχαρίσαι σοι ὁ Θεὸς πανίας της πλεονίας μετα Διο ευθυμειτε άνδρες πισεύω γαρ τῷ Θεῷ ὅτι ού στο Εις νησον 26 Στως ἐσαι καθ ̓ ὁν τροπον λελάληται μοι. δε τινα δει ήμας εκπεσειν. Ὡς δε τεσσαρεσκαιδεκατη 27 νυξ εγενετο, διαφερομένων ήμων εν τῳ Αδρια, κατα μεσον της νυκίος ύπενουν οι ναυται προσαγειν τινά αυτοις χωραν Και βολίσαντες, εὗρον οργυιας εικοσι· Βραχυ δε διαςησαν- 28 λες, και παλιν βολίσαντες, εύρον οργυιας δεκαπέντε. Φοβέμενοι τε μηπως εις τραχεις τοπες εκπέσωμεν, εκ 29 πρύμνης ρίψαντες αγκυρας, τέσσαρας, ηύχοντο ήμεραν γε νεσθαι. Των δε ναύλων ζητείων φυγείν εκ τε πλοις, 30 και χαλασαντων την σκάφην εις την θαλασσαν, προφάσει ως εκ πρώρας μελλόντων αγκυρας εκτείνειν, Ειπεν ὁ 31 Παυλος τῷ ἑκατονταρχη και τοις τρατιωταις, Εαν μη έτοι μείνωσιν εν τῷ πλοίῳ, ύμεις σωθηναι η δύνασθε. Τοτε οἱ 92 τρατιωται απεκοψαν τα σχοινιά της σκάφης, και ειασαν αυτήν εκπεσειν. ४ Διο παρακαλω 34 Αχρι δε ε εμελλεν ήμερα γίνεσθαι, 33 παρεκάλει ὁ Παυλος ἁπανας μεταλαβειν τροφής, λέγων, Τεσσαρεσκαιδεκατην σημερον ήμεραν προσδοκωνίες, ασι τοι διαλελειτε, μηδεν προσλαβομένοι ὑμας προσλάβειν τροφής, τέτο γαρ προς της ύμετερας σωτηρίας ὑπαρχει αδενος γαρ ύμων θριξ εκ της κεφαλης πεσειται. Ειπων δε ταυτα, και λαβων αρτον, ευχα- 35 ρίςησε τῷ Θεῷ ενωπιον παντων, και κλασας ηρξαιο εσθίειν. Ευθυμοι δε γενομενοι παντες, και αυτοί προσελάβοντο 36 τροφής. Ημεν δε εν τῷ πλοιῳ αἱ πασαι ψυχαι, διακο-. 57 σιαι ἑβδομηκονία ἑξ. Κορεσθέντες δε τροφής, εκφιζον 38 το πλοίον, εκβαλλομενοι τον σιτον εις την θαλασσαν. Ότε δε ήμερα εγενείο, την γην ουκ επεγινωσκον κολπον 39 δε τινα κατενουν έχοντα αιγιαλον, εις όν εβελευσανίο, εν δύναιντο, έξωσαι το πλοίον. Και τας άγκυρας περιε- 40 λούζες είων εις την θάλασσαν, άμα ανείλες τας ζευκληρίας των πηδαλίων και επαρανίες τον αρτέμονα τη πνευση, 41 κατείχον εις τον αιγιαλόν. Περιπεσοντες δε εις τόπον διθαλασσον, επωκειλαν την ναυν και ή μεν πρώρα ερεί σασα έμεινεν ασαλευτος, ή δε πρυμνα ελυείο ύπο της βίας 42 των κυματων. Των δε τρατιωτων βέλη εγενείο ἵνα τες δεσμώτας αποκλείνωσι, μη τις εκκολυμβησας διαφυγοί. 43 Ὁ δὲ ἑκατονταρχος, βελόμενος διασώσαι τον Παύλον, εκώλυσεν αυτές τε βελεύματος, εκελευσε τε τις δυναμένες κολυμβάν, απορρίψαντας πρώτες επι την γην εξιέναι 44 Και τες λοιπες, ες μεν επι σανίσιν, ἐς δε επι τινων των απο το πλοιο. Ха έτως εγένετο πανίας διασωθηναι επι την γην. ΚΕΦ. κα. ΚΑΙ διασωθεντες, τοτε επεγνωσαν ότι Μελιτη ή νησος και 2 λειται. φιλανθρωπίαν ἡμῖν. ST. Paul, having appealed to the judgment seat of Casar, is, with several other prisoners, committed to the charge of Julius, a Roman Centurion, to be transported forthwith to Italy. As the occurrences were remarkable, and the Apostle experienced great deliverances during this voyage, he is very particular in the description of it. He does not, however, tell us the port he first sailed from: nor is it at all material. It is said in the narrative, that they came the next day to Sidon from which circumstance it is probable they set out from Ptolemais, or, as it was originally called, Acon: Grotius is of opinion they went from Cæsarea, Weighing from Sidon they passed under Cyprus, because the wind was contrary; and coasting Cilicia and Pamphylia they arrived at Myra in Lycia. Hitherto they had sailed in a ship of Adramyttum; from which they were now shifted to one of Alexandria, that was sailing to Italy. And making in many days, but a slow progress, and with difficulty getting to the height of Cnidos, the wind still continuing unfavourable, they shaped their course south, to the most eastern point of Crete, under the promontory Salmone: and having hardly weathered that headland, they came to a port called the Fair Havens, near the city Lasea. Which port not being commodious to winter in, it was thought adviseable to try, if by any means they might attain to Phenice, and there winter. This was likewise a haven of Crete, that lay open to the north-west and south-west winds. They accordingly set sail; and had the advantage of a southern breeze, that sprung up, and carried them close under land. But in a short time a turbulent and tempestuous wind beat upon the coast; and that with such fury and. violence, that they were not able αντοφθαλμειν, το face it so that, running close under the island Clauda, and being obliged to let the ship drive, |