"In horti receffu vini cyathum ebibe,
" Nam latitia figna juffu role veniunt.”

کل در چمن رسید مشو ایمن از فراق يار وشراب جوي وسرا بوستان کل

"Rofa in hortum venit; ne fis è digreffüs "metu omninò vacuus:

Sodalem, & vinum pete, & palatium roσε feti.”

حافظ وصال كل طلبي همچو بلبلان جان کن نداي خاک اره باغبان كل

« Hafez, rofarum adventum petis, tanquam "lufcinia.

"Anima tua pulverem viæ redimat, quà "rofeti cuftos incedit."

Hanc Odam, varietatis caufâ, Græcè imitari fum conatus, verfibus dactylicis Theocriteis:

Έγκιρνα, φίλε παι, γλυκον οἶνον ἀφειδέως,
Ηλυθεν γαρ εαρ πολυδαίδαλον, ηλυθεν.
Ἐν ῥοδοις κατακείσ', οσα δε χθες ύπεσχει
Σάμερον Ζεφύροις μαλακαιποσι δος φερειν.
Άμμες δε, σεφανοις θαλέςοις πεπυκασμενοι
Αέρα μειδιόωντες, έταιρε, χορευσομεν,
Ως δ' αηδόνες ἑζομεναι ἐπι δενδρέω
Κλισμω ἐν ροδίνω κατακείσομεθ' άδεως.
Εἰς καπον, φιλε καρε, βαδίζει βαθυσκιον,
Παίδα δ' ευρα αμιγα μελίφρονος άμπελα
Χρύσεαις ἐν φιαλαισιν άμύει συνεκπίε,

Τερψις γαρ Γλυκύτης τε ροδοχροος έρχεται.
Όρας, ὡς ῥοδεον πεταλον Ζεφύρω γελά.
Αύριον δε ταχ' ἐσακις εκ απολαμψεται.
Νυν δε νεκταρέας βοτρύων ῥανίδας πιε,
Κεισο δ' ἐν ῥοδεοις λιπαρόχροος άνθεσι,
Κερην δε ραδίνοις μελεεσθι πεδερχει.
Εγων μαν ὑπ' ερωτι ῥόδων απαλοχρον
Δαχθεις ταχομαι, ὡς λιγύφωνΘ αηδονις,
Χρην σ' αρ', ω φίλον ήτορ, ὑπερφιλέειν κόνιν
Βησθων, ενθα ροδων μελετωρ ἐπινίσσεται.

Hactenus de Ode Afiaticæ formâ & ftructurâ. Sequitur ut de argumento ejus differam. Nam de numeris in fecundo capite fatis, ut arbitror, dictum eft. Complectitur autem hæc carminis fpecies vel vini ac deliciarum, vel των ἐρωτικών, vel humanæ pulchritudinis, vel amœnitatum ac rerum naturalium fuavem & floridam defcrip

tionem.

Perfpicuum eft adeò Odam ex jucundiffimis animi affectibus originem duxiffe, Amore ac Lætitiâ. Ac de amatorio quidem carmine, alias plenius *. Nunc verò de eo differam, quod ab hilaritate & gaudio profectum effe initiò videtur. Amat igitur imagines à naturæ amœnitatibus derivatas; quæ omnium funt dulciffimæ, & cùm omni pocfi, tum præcipuè Afiaticæ incredibilem afferunt venuftatem. Nempe in Perfarum atque Arabum carminibus ubique describuntur

* Vide Caput de Pochi Amatoria.

verni temporis fuavitates, atque oblectamenta ; horti floribus pulcherrimis ornati, rosis, narciffis, hyacinthis, violis: prata herbis veftita viridiffimis; fontes gelidi, amnes perlucidi, pomaria fructuum omnium varietate diftin&a; adde huc, avium delicatiffimas modulationes, & à mofchiferis hinnuleis afflatos odores; cæteraque omnia, quæ fenfûs non delectant folùm, fed etiam infatiabili voluptate perfundunt. Poffumus itaque hanc poematis fpeciem legitimam Naturæ progeniem vocare: nam fi effet, qui in fpeluncâ obfcurâ femper habitaviffet, nec unquam af pexiffet vel divinam cœrulei ætheris pulchritudinem, vel naturalium rerum fplendidiffimos ornatûs; deinde in Arabia Felicis campos repentè fuiffet afportatus, non puto fieri poffe quin, cum flores, herbas, fruges, arbores, & reliqua quæ modò percenfui, vidiffet, cœlefti quodam inftinctu inflammaretur, & in cantum fe effunderet lætum, vividum, audacem, exultantem: & vel illa caneret,

Ver novum, ver jam canorum, vere natus orbis eft,

Vere concordant amores, vere nubunt alites *.

vel (fi illum Arabico fermone uti fingamus) hos + venufti poetæ verfùs recitaret,

* Pervigil. Veneris,

+ Abu Nawas.

*

تامل في رياض الارض وانظر الي اثار ما صنع المليك لجين شاخصات عيون من باحداث کہا الذهب السبيك علي قصب الزمرد شاهدات بان الله ليس له شریک

*

« Contemplator terra hortos, & afpice Veftigia earum rerum, quas effecit numen divinum;

"Oculos argenti (narciffos) ubique fixos & apertos,

Cum pupillis auro liquefacto fimilibus, "Super calamo fmaragdino, teftantes Neminem effe Deo parem."

Verifimile eft enim illum eodem tempore, quo has naturæ fuavitates laudaviffet, & effe Deum, & Deum harum rerum effectorem, putaturum fuiffe; ubi carminum facrorum, quæ Græci Davas vocant, videmus originem. Sed de his alias * : jam illuc redeo, unde digreffus fum.

Reftat itaque ut de Oda Afiaticæ dictione loquar. Ea autem non abeffe poteft quin fit dulciffima: nam venuftarum imaginum comes eft, & quafi foror venufta oratio; & haud admodum

* Vide Caput de Laudatione.

facile eft, nifi deditâ operâ, de rebus jucundis injucundè dicere. Sed quoniam de Venuftate feparatim*, & fufiùs fcribere in animo eft, plura de eodem argumento hic differere non est neceffarium. Expromam igitur ejufdem Lyrici carmen in primis elegans, & in quod mirum eft quàm fplendidæ, quàm hilares, quàm novæ inducantur imagines; quàm exquifiti verborum colores, quàm nitida figurarum lumina.

بهارو كل طرب انگیز کشت و عهد شکن بشادي رخ كل بيخ غم زدل برکن

"Ver & rofa lætitiam excitant, & fœdus violare faciunt;

Ob hilarem rofæ vultum, radicem triftitiæ è corde evelle."

رسید باد صبا غنچه در هواداري

اهن

ز خود برون شد و در تن درید پیراه

،، Venit zephyrus: rofa calyx ob levitatem Extra fe rapitur, & veftem, qua corpus velat, lacerat."

طريق صدق بیاموز ز آب صافی دل براستي طلب آزادکي زسرو چمن

* Vide Caput de Venuftate.