CAPUT IV. الغزل SIVE De Carmine Perfico. ALTERA poematis species quâ utuntur Asiatici, & ex iis præcipuè Perfæ, J; feu carmen amatorium, vocatur. Hujus autem carminis leges infigniores funt, ut fit breve, ut varium, ut venuftum: breve, nam pluribus quàm feptendecim diftichis conftare nequit, & feptem tantùm aut octo plerumque complectitur; varium, utpote cujus finguli verfûs fingulos habeant fenfûs, qui vix ullo inter fe nexu cohæreant; venuftum, quia imaginibus lætis ac floridis abundat, quas pænè neceffariò fubfequitur verborum pulchritudo ac nitor. Duo porrò primi uniufcujufque Odæ verficuli fimiliter definant oportet, idemque fonus per totum carmen in verficulorum parium fine continuatur. In ultimo autem verfu, vel faltem in eo qui ultimum præcedit, poeta nomen fuum artificiosè & jucundè intexit. Quæ res ut clariores red / dantur, fubjiciam carmen venuftiffimum, à poeta admirabili Hafez fcriptum, quem in hoc opere fæpiffimè laudabo; دوستان وقت کل آن به که بعشرت کوسیم سخن پیر مغانست بجان نپوشیم "Amici, rofarum tempore, melius eft hila"ritati curam impendere; "Vox eft fenis tabernarii animæ noftræ ; "ne cunctemur." نیست در کس کرم و وقت طرب میگذرد چاره آنست که سجاده بمي بفروشیم "Nemini eft mæftitia; at lætitiæ tempus "avolat; "Illud nobis erit auxilium, ut * facrum ftragulum vino permutemus." خوش هوایست فرح بخش خدایا بغرشت که برویش مي كلكون نوشیم نازنيني "Dulcis aura eft, gaudium præbens; mitte, "ô fauftum numen, "Lafcivam puellam, quâ præfente vinum "rofeum bibamus. Super quo fe profternunt Mohammedani, cum preces fundunt. ارغنون ساز فلک رهزن اهل هنرست چون از بن غصه ننالیم و چرا نخروشیم "Lyram apta: fortuna proborum hominum "prædatrix eft; Siquidem ob illum dolorem non queramur, "cur non clamorem excitemus?" کل بجوش آمد و از مي نزديش آبي لاجرم زآتش حرمان و هوس در جوشیم "Rofa cum ftrepitu venit: annon è vino 66 aquam illidemus? " Præcipuè cum igne amoris & defiderii tu"multuemur." حافظ این حال عجب با که توان گفت که ما بلبلانیم که در موسم کل خاموشیم "O Hafez, mirum effet fi quis poffet dicere, "Nos lufcinias effe, & tempore rofarum filere." Hæc verti, ut multa ejufdem poetæ; exemplum fecutus amiciffimi & nobiliffimi viri Caroli Revizkii, qui femper eft à me honorificè nominandus* Jam rofa purpureum caput explicat. Adfit, amici, Sic monûere fenes. * Vide Specimen Poefeos Perfica Vindobone editum. VOL. IV. G Nunc læti fumus: at citiùs læta avolat ætas. Quin facra permutem mero Dulcè gemit zephyrus. Ridentem mitte puellam, Pocula læta bibam. Tange chelyn. Sævit fortuna; at mitte querelas." En florum regina nitet rofa. Fundite vini, Suavè loquens Philomela vocor: Quê fiat ut umbrâ (Veris avis) taceam? Hæc Ode longâ explicatione non eget. Pauca tamen hic breviter notanda funt, ad ultimi verfûs fuavitatem intelligendam, quæ * aliàs fufius Primùm poetæ Afiatici feipfos cum lufciniis fæpiffimè comparant; quæ res à poesi Græcâ haud multum abhorret: fic enim, fi memini, Anacreon: exponam. Όρνις γενεσθαι βέλομαι Λιγύμυθος αηδων. Αναπετομαι δη προς Ολυμπον Πτερυγέαςι κεφαις. πετομαι δ' ὁδον Αλλοτ' ἐπ' αλλαν μελεων. Deinde, refpicit poeta fabulam illam jucundiffi * Vide Caput De Imaginibus Poeticis. mam, & in Afia pervagatam, de lufcinia & rofæ amoribus, de quâ in capite de Imaginibus uberius differam. Dicit itaque, fierine poteft. quin, cùm rofa, floris dilectiffimi, pulchritudinem intuear, lætitiâ me efferam, & in dulcem modulationem erumpam? Quæ imago quàm hilaris eft, quàm vivida! & ut clariùs oftendam, quantum jucunditatis poefi Perficæ afferant ab hac fabellâ depromptæ imagines; aliud ejufdem poetæ carmen exponam, breve illud quidem, fed, ut ait poeta, Χαριτων αυτον Γλυκυν. & quod pulcherrimum Gazela erit exemplum. ساتي بیار باده که آمد زمان کل تا بشکنیم تو به دکر در میان کل "Puer, affer vinum: venit enim tempus ro“farum; "Ut pietatis vota iterum inter rofas viole"mus." كوري خوار نعره زنان در چمن رویم چون بلبلان نزول کنیم آشیان کل "Hilares, ftrepentes, in hortum eamus, Tanquam lufciniæ in rofeum nidum de"fcendamus." در صحن بوستان قدح باده نوش کن کایات خوشدلی همه آمد بشان کل |