Page images
PDF
EPUB

"Refpondent fibi raucæ noctuæ flebiliter,

، Cum refpondent prafica veloces, ftrepentes, "Velut fi non effet ei fodalis, nec convenirent "In eâ turba congregata, & cohors numerofa."

Sed omninò dulciffimum eft carmen in capite fecundo libri Hamasa, de morte viri fortiffimi ac perliberalis Maâni,

*

الما علي معن وقولا لقبره سقتك الغوادي مربعًا ثم مربعًا فيا قبر معن انت اول حفرة

من الارض خطت للسماحة مضجعا ويا قبر معن كيف واريت جوده وقد كان منه البر والبحر مترعا * بلي قد وسطت الجود والجود ميت ولو كان حيا ضقت حتي تصدّعا * قتي عيش في معروفه بعد موته كما كان بعد السيل مجراه مرتعا ولما مضي معن مضي الجود فانقضي

واصبح عرنين المكارم اجدعا *

*

"Accedite, duo mei fodales, ad Maanum, & fepulchro ejus dicite:

"Irrigent te nubes matutinæ imbribus poft imbres.
"At O Maani fepulchrum, tu, qui primò fovea fuisti
"In terrâ, nunc fterneris beneficentiæ cubile:

"Et O Maani fepulchrum, ut recepifti liberalitatem, "Quà terræ ac maria fuerunt plena!

"Imò, accepifti liberalitatem, at mortuam,

"Nam profectò fi viva effet, ita anguftum effes, ut difrum

peres.

"Juvenis erat, qui, ob largitionem, poft interitum vivit, "Velut pratum, per quod defluxit rivus, jucundiùs virefcit: "At mortuo Maano, mortua eft liberalitas, ac deceffit, "Et nobilitatis faftigium refectum eft."

In poemate eleganti quod Ebn Arabshâh, tanquam faftigium quoddam fplendidiffimum hiftoriæ Timûri fubjungit, ferè triginta funt versûs, qui, fi feparatim effent compofiti, inter elegias recenferi poffent; hos adeò propter elegantiam eximiam placet apponere.

اين الذين وجوههم كانت تلالا كالزبور * اهل السعادة واحجي وذو السيادة

والوقور

والمطفيوا بدر السماء والمخجلوا فيض

البحور .

وسفتهم ريح الغناء سفي الرمال يد الدبور * اين البنون ومن غدا للقلب افراحا ونور * كانوا اذا رفع الحجاب وزحزحت عنهم

ستور *

تلقي الدنيا قد اشرقت كالشمس من سجف الخدور

من كل ظبي احور او ظبية تزري بحور * الجمال عليهم ثوب الدلال علي

نشر

حبور

وقدتهم مهج الوري من شر احداث

الدهور

كانوا اذا سكنوا مكانا حركوه مين السرور * كانوا علي وجه الدنيا حدقا وللاحداث

نور

وحدايقا لرياضها وعلي حدايقها زهور * بينما هم في سكرهم وقد مازج الدل

الغرور *

والعمر غض والزمان مسلم لهم الامور * واذا بساقي الموت فاجاهم بكاسات الثبور * نسقي رياض حياتهم قدحا اعاد الكل

بور

تركوا فسيح تصورهم رغما الي ضيق

القبور *

وسقوا كووس فراتهم صبرا لكل شج غيور *

ولفقدهم دق

من

شق حزنا جيبه ولفقدهم

الصدور *

لوكان ينفعه الرشا او كان يجديه النذور * الغداهم ووقاهم ورعاهم رعي الحذور * سكنوا الثري تتغيرت تلك المحاسن

والشعور

ورعاهم دود البلي وفراهم فري الجزور * امسوا رميها فى الثري وثووا الي يوم

النشور *

يسعي ينعي ويندب نايحا تبرا تناوشه الدثور

المحب مخاطبا احداثهم يوما يزور *

ويمرغ الخدين في ترب يراها كالدرور .

يدعوا فليس يجيبه الا صدا

w

صم

الصخور

"Ubi funt ii, quorum facies tanquam fanctus liber fplendebant,

"Juvenes fortunati, & fapientes, dominatum habentes ac dignitatem,

“ Qui lunam coeli extinxerunt, & marium effufionem pudore effecerunt?

"At difperfit eos exitii ventus, ut arenam difpergit Zephyrus.

"Ubi funt adolefcentuli, & ii qui fuerunt cordibus lætitia ac lumen?

"Ab illis, cùm ablatum effet velum, & remota ab iis au

læa,

"Terrarum orbis emicuit, tanquam è velamine occulto

prodiens;

"Omnes hinnuli pulchris præditi oculis, aut capreolæ contemptas reddentes nymphas coeleftes:

"Veftiit eos pulchritudo chlamyde deliciarum ac lætitiæ; "Eofque redemit hominum fpiritus à malis adverfæ for

tunæ.

"Cùm locum quemvis habitarent, eum hilaritate moverunt: "Fuerunt in terræ facie oculi, & oculis lumen;

"Et hortuli in pratis, & in hortulis flores.

"Cùm adhuc effent ebrii, cùm fe extulit fallax eorum & grata protervitas,

"Dum ætas vigebat, & fortuna iis rerum dominatum concedebat,

"Ecce, venit mortis pocillator, & ad eos exitii cyathos at

tulit,

"Et irrigavit vitarum eorum hortulos fcypho, qui omnes ad nihilum redegit.

"Reliquerunt ampla palatia, in fepulchra angufta com

pulfi;

"Et pocula difcefsûs eorum præbuit apfinthium unicuique amico dolore affecto,

"Qui ob triftitiam finum lacerat, & ob eorum defiderium percutit pectus.

"Si utilia effent dona, aut fi valerent vota,

"Certè illos redimerent ac fervarent & ftudiosâ curâ cuftodirent.

Jam verò terram incolunt; perierunt illæ fuavitates ac fcientiæ;

"Vefcitur iis exitii vermis, & fcindit eos ut mactanda pe

cora:

“Attriti jacent fub terrâ, ubi manebunt ufque ad judicii

ultimi diem.

« PreviousContinue »