CAPUT XIII.

المراثي

SIVE

De Poefi Funebri.

DE Poefi luctuosâ ac funebri longo fermone differere, nec initiò propofui, nec neceffarium puto. Hujus autem poefeos duo funt alterum, incitatum, breve, querulum: cujufmodi funt illi Alcmanis versûs,

genera;

* Καταθνάσκει, Κυθερεί, άδρος ̓Αδωνις. τι κε θειμεν ;
Κα]ατυπίεσθε, κοραι, και κατερεικεσθε χίτωνας.

alterum, mæstum quidem, fed paullò fedatius, & laudationi finitimum. Hoc genus 'EXY SLOV alii vocant, alii 'Exeyev, illud 'Iaxreμov, quod Latini Naniam feu Leffum appellant. Arabes

Hos versus Hephæftion Antifpafticos vocat. Mihi videntur iis pedibus, vel potiùs numeris, conftare, qui appellant 'Iwvixoi à=' Marcov, ut Horatiana illa,

Miferarum eft neque amori,

& quæ fequuntur.

nam vox ä, quâ Hebræi Lamentationem fignificant, apud illos Cantricem defignat.

مرثاة utrumque nominant

Utriufque generis præclara exempla complectitur libri Hamafa pars fecunda; quæ tertio 'Avoλoyas libro refpondet: fed in hoc loco de Meleagri, poetæ admodùm venufti, atque aliorum carminibus in hoc genere laudatiffimis, nihil neceffe eft multa loqui. Atqui non omittendum effe puto * Eratofthenis elegans epigramma de Anaftafiæ cujufdam obitu :

Φεύ, φευ, ἀμετρητων χαριτων ἐας ἡδυ μαραίνει
̓Αμφι σοι ωμοφαγων χειμα το νερτερίων.
Και σε μεν ήρπασε τυμβος ἀπ' ἠελιωτίδος αίγλης,
Πεμπῖον ἐφ ̓ ἑνδεκατῳ πικρον άγεσαν ἐτῶ
Σον δε ποσιν γενετην τε κακαις ἀλαωσεν άνιαις,
Οἷς πλέον ἡελια λαμπες, ̓Αναςαστη.

Pulcherrima funt hoc in genere + Meleagri in Heliodoram, ‡ Platonis in Dionem, § Callimachi in Heraclitum, epigrammata flebilia; nec minùs perfecta Bionis in Adonidem, Moschi in Bionem, Ovidii in Tibullum, elegiæ: & plena fuavitatis Horatii de morte Quintilii Ode. Sed hæc omnia funt notiffima: ad Afiaticos igitur veniamus; qui cùm in reliquis poematum gene

* Antholog. lib. iii.

† Antholog. lib. iii.

Diog. Laert. in Platonis Vitâ. § Apud eundem in Vitâ Heracliti.

ribus, tum in hoc potiffimum eminent; quam rem exempla quædam illuftriorem reddent.

Sunt autem belliffimi, & cùm tranflatione venuftâ, tum jucundâ brevitate infignes, illi versûs, quos de obitu Nozâmi'l Molki compofuit poeta * Shabl o'ddoulah,

كان الوزير نظام الملك لولوة يتيهة صاغها الرحمن من شرف بدت فلم تعرف الایام تیہتہا فردها غيرة منه الي الصدف

"Fuit Vizir Nozámo'l Molc margarita pretiosa, quam numen divinum ex ipsâ nobilitate formaverat.

"Effulfit: at pretium ejus ignorabat ætas; idcircò invidit eam Deus hominibus, & in concham leniter repofuit."

Quatuor hofce verficulos totidem hendecafyllabis converti:

Illuftris fuit Ille margarita,

Purâ luce nitens, colore puro;

Quam, gemmæ pretium latere queftus,
Conchæ reftituit Deus parenti.

Pervelim mihi contingat Ibni Zaiati elegiam videre, fanè flebiliter fcriptam de morte puellæ

* Abu'l Ferege, pag. 363.

formofiffimæ, quam perditè amaverat: hujus poematis unum diftichon citat Herbelotius, idque plenum tenerrimi affectûs,

يقول لي الخلان لو زرت قبرها فقلت فهل غير الغواد لها تبر

"Dicebant mihi fodales, fi fepulchrum amicæ vifitarem (curas meas aliquantulum fore levatas),

"Dixi autem, An ideò aliud præter hoc pectus habet fepulchrum?"

Interdum tamen elatiùs fcribunt, quàm elegiæ fimplicitas pati videatur. Quàm animosè erumpit Amárah Al Yemani!

رمیت یا دهركت المجد بالشلل وجيد، بعد حسن الحلي بالعطل *

"O Fortuna, manum gloriæ exarefcere fecifti,

،، Et collum ejus, poft ornamentorum pulchritudinem, monilibus nudâfti.'

Ecce autem poetam Perficum, qui totam naturam luctuofam pingit ob regis cujufdam magnifici interitum,

امروز شاها ملک جهان دل تنکست فیروزه چرخ هر زمان بر رنگست *

"Hodiè, O rex, totius naturæ pectus contrahitur ;

"Et ætheris gemma cærulea identidem colorem mutat."

Quam fententiam in fimili argumento elatiffimè amplificat Abu Becr Al Dani *,

وما حل بدر التم بعدك داره ولا اظهرت شمس الظهيرة مبسها