cetia; & confortium virorum excellentium, & argutorum focietas." Plenum eft profectò hoc opus elegantiarum, plenum venuftatis; fententiis cumulatum graviffimis, verbis dulciffimis illuminatum; poetis, oratoribus, philofophis utile fimul, & jucundum; fabulis perbellis, hiftoriis infignibus diftinctum; ornatum jocis, leporibus, facetiis, & dignum fanè de quo dicat poeta نان تغص علي بحر تهد منه الي در پنیر عيون العقل في الشرف Quòd fi in fcientiæ meæ te immergas fluctûs, duceris exinde ad margaritas, quae intel"lectûs oculos nobili fplendore illumina ،، " bunt." Partes complectitur decem: الباب الاول في ذكر ملك العرب الذي كان لوضع هذا الكتاب الداعي والسبب De rege Arabum, qui hujus libri componendi auctor fuit atque inftigator. الباب الثاني في وصايا ملك العجم المتميز علي ملوک زمانه بالحكم والفضل والكرم De præceptis regis Perfarum, qui reges fuæ atatis fapientia, virtute, & nobilitate fuperavit. الباب الثالث في حكم ملك الاتراك مع ختنه الزاهد شيخ النساك De judicio regis Turcarum, cum genero fuo folitario, fene religiofo. De excellentiis regis leonum cum fodalibus ejus vulpium principe, & hyænarum duce. الباب السادس في نوادر التيس المشرقي والكلب الافرقي De præclaris dictis hirci Afiatici, & canis Afri cani. الباب السابع في ذكر القتال بين ابي الابطال وابي دغفل سلطان الانيال De præliis inter Abi'l Abtâl & Abi Dagfal elephantum regem. الباب الثامن في حكم الاسد الزاهد وامثال الجمل الشارد De fapientiâ leonis folitarii, & proverbiis cameli fugientis, الباب التاسع في ذكر ملك الطير العقاب والحجلتين الناجيتين من العقاب De avium rege aquilâ & duabus perdicibus, quæ à calamitate auxilium petiverunt. الباب العاشر في معالمة الاعداء والاصحاب وبه تبت ابواب الكتاب De amicis atque inimicis diftinguendis. Et hæc pars eft ultima, Alter fabularum liber is eft, quem in omnes ferè Afiæ & Europæ linguas converfum habemus, & cujus in totâ Afiâ meritò celebratur pulchritudo; fabulas dico philofophi illius Indici o Bidpai nominati, quas olim compofuit, ut Indorum regem Dabshelim de officiis ac virtutibus regum erudiret. Hæc, de quâ loquor, interpretatio Perficè fcribitur, & .feu Canopi lumina appellatur انوار سهيلي Tertius liber idem eft, de quo modò dixi, in fermonem Turcicum venuftiffimè converfus, & i feu Liber auguftus, dicitur. Uterque fplendidis verbis, magnificis fententiis, elatis tranflationibus ornatur, Reftat, ut de hiftoriis numerofis, quas inter poemata heroica recenfeo, pauca dicam. Tres præcipuæ funt in linguis Afiaticis fcriptæ hiftoriæ; quæ cùm maximè fint inter fe difpares, laus tamen pænè confimilis unicuique tribuitur, المقدور في نوايب Arabica quidem infcribitur -feu Providentia miracula in Ti تیمور عجایب muri fortunis perspicua; Turcica, five Annalium corona, & Turcarum hiftoriam ufque ad regem Selimum complectitur; Perfica ·verò alijib seu Liber victoriæ nominatur, & Timuri vitam ac res geftas continet. Au&ores funt, primæ Ahmed Ebn Arabshah, fecundæ Saadeddin, tertiæ Ali Yezdi. Ac de fecunda equidem parciùs loquar, utpote qui librain integrum nondum viderim; fed ut ex umbrarum ratione, quæ fit turrium atque arboTum altitudo dignofcimus, ita ex Italicâ hujus libri interpretatione facilè eft intellectu, admirabilem ejus effe elegantiam ac nitorem. Hiftoriis Ebn Arabshah & Ali Yezdi nihil diffimilius effe poteft: hæc enim Timurum pingit invictum, pium, temperantem, doctum, amabilem; illa impigrum quidem & indefeffum, fed improbum, inhumanum, temulentum, vilem, impium; hæc regem æquiffimum, illa ignobilem & efferum raptorem. Utri credamus? Ambo enim fcriptores huic regi ætate fuppares fuerunt. Tutius eft certè utrique diffidere; & imperatorem illum fingere nec magnis vitiis infectum, nec valdè illuftribus ornatum virtutibus. Quod ad dicendi genus attinet, utriufque historici oratio eft grandis, culta, canora, magnifica; & incredibili perfperfa varietate ac lepore. Porrò ita æqualiter animum delectant, ut eam hiftoriam quam recentiùs legas, jucundiorem effe putes. Vim tamen ac dignitatem majorem Arabs, lene quiddam habere Perfa videtur ac profluens: hic puro amni, ille copiofo mari fimilis; hic denique cum Xenophonte, ille cum Thucydide comparandus. Quòd fi ille nonnullis in locis fit obfcurior, illa, quantacunque eft, |