ΗΡΟΔΟΤΟΥ

ΙΣΤΟΡΙΩΝ ΕΒΔΟΜΗ.

ΠΟΛΥΜΝΙΑ.

(1) ΕΠΕΙ δὲ ἡ ἀγγελίη ἀπίκετο περὶ τῆς μάχης τῆς ἐν Μαραθῶνι γενομένης παρὰ βασιλέα Δαρεῖον τὸν Ὑστάσπεος, καὶ πρὶν μεγάλως κεχαραγμένον τοῖσι Αθηναίοισι διὰ τὴν ἐς Σάρδις ἐσ. βολὴν, καὶ δὴ καὶ τότε πολλῷ τε δεινότερα ἐποίεε, καὶ μᾶλλον ὥρμητο στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα. καὶ αὐτίκα μὲν ἐπηγγέλλετο, πέμπων ἀγγέλους κατὰ πόλις, ἑτοιμάζειν στρατιὴν, πολλῷ πλέω ἐπιτάσσων ἑκάστοισι, ἢ πρότερον παρεῖχον, καὶ νέας τε καὶ ἵππους καὶ σῖτον καὶ πλοῖα. 2 τούτων δὲ περιαγγελλομένων, ἡ ̓Ασίη ἐδονέετο4 ἐπὶ τρία ἔτεα, καταλεγομένων τε τῶν ἀρίστων, ὡς ἐπὶ τὴν Ελλάδα στρατευσομένων, καὶ παρασκευαζομένων. τετάρτῳ δὲ ἔτει Αἰγύπτιοι, ὑπὸ Καμβύσεω δουλωθέντες, ἀπέστησαν ἀπὸ Περσέων. ἐνθαῦτα δὴ καὶ μᾶλλον ὤρμητο καὶ ἐπ ̓ ἀμφοτέρους στρατεύεσθαι.

(2) Στελλομένου δὲ Δαρείου ἐπ ̓ Αἴγυπτον καὶ ̓Αθήνας, τῶν παίδων αὐτοῦ στάσις ἐγένετο μεγάλη περὶ τῆς ἡγεμονίης· ὡς δεῖ μιν, ἀποδέξαντα 6 βασιλέα, κατὰ τὸν Περσέων νόμον, οὕτω στρα

1. κεχαραγμένον] ὠργισμένον, Hes. The expression is applied to animals grinding their teeth with rage. LR. The metaphor is rather taken from the roughness of money newly coined, which was termed asper in Latin; Suet. iv, 44; Sen. E. xix, 9. The impression on the coin was called χαρακτήρ, Eur. E. 559; BL. compare 572; κείνῳ [τόσον, POR.] μὴ χαράσσου, Μ. 157. MV. exasperated.'

3. τούτων περιαγγελλομένων] • these orders being sent round.' Thu. ii, 10;

Xen. H. vi, 4, 2 ; Arr. Al. vii, 14, 16.
BF.

4. ἐδονέετο] App. C. iv, 52 ; Herod. vii, 13. WE.

5. ὡς δεῖ μιν] • since it is necessary for him.' It would be more correct, as Darius is here meant, to use ἔδει ‘it was necessary; but as the same necessity existed in the case of every sovereign, Herodotus might also have said ὡς δεῖ βασιλέα, ἀποδέξαντα διάδοχον, &c. SW. i, 208, 61.

6. ἀποδέξαντα] ἐπιτρέψαντος Εὐρυ

τεύεσθαι. ἦσαν γὰρ Δαρείῳ, καὶ πρότερον ἢ βασιλεῦσαι, γεγονότες τρεῖς παῖδες ἐκ τῆς προτέρης γυναικὸς, Γωβρύεω θυγατρός· καὶ βασιλεύσαντι, ἐξ ̓Ατόσσης τῆς Κύρου ἕτεροι τέσσερες. τῶν μὲν δὴ προτέρων ἐπρέσβευε 8 ̓Αρτοβαζάνης· τῶν δὲ ἐπιγενομένων, Ξέρω ξης. ἐόντες δὲ μητρὸς οὐ τῆς αὐτῆς, ἐστασίαζον ὁ μὲν ̓Αρτοβαζάνης, κατότι 10 πρεσβύτατός τε εἴη παντὸς τοῦ γόνου, καὶ ὅτι νομιζόμενα 11 εἴη πρὸς πάντων ἀνθρώπων, τὸν πρεσβύτατον τὴν ἀρχὴν ἔχειν· Ξέρξης δὲ, ὡς Ατόσσης τε παῖς εἴη, τῆς Κύρου θυγατρὸς, καὶ ὅτι Κῦρος εἴη ὁ κτησάμενος τοῖσι Πέρσῃσι τὴν ἐλευθερίην. (3) Δαρείου δὲ οὐκ ἀποδεικνυμένου κω γνώμην, ἐτύγχανε κατὰ τωὐτὸ τούτοισι 12 καὶ Δημάρητος 13, ὁ ̓Αρίστωνος, ἀναβεβηκὼς ἐς Σοῦσα, ἐστερημένος τε τῆς ἐν Σπάρτῃ βασιληΐης, καὶ φυγὴν ἐπιβαλὼν ἑωυτῷ ἐκ Λακεδαίμονος. οὗτος ἀνὴρ, πυθόμενος τῶν Δαρείου παίδων τὴν διαφορὴν, ἐλθὼν, ὡς ἡ φάτις 14 μιν ἔχει, Ξέρξη συνεβούλευε λέγειν, πρὸς τοῖσι ἔλεγε ἔπεσι, ὡς “ αὐτὸς μὲν γένοιτο Δαρείῳ ἤδη βασιλεύοντι, καὶ ἔχοντι τὸ Περσέων κράτος• 'Αρτο“ Καζάνης δὲ, ἔτι ἰδιώτῃ ἐόντι Δαρείῳ· οὐκ ὧν οὔτ ̓ οἰκὸς εἴη, οὔτε “ δίκαιον, ἄλλον τινὰ τὸ γέρας ἔχειν πρὸ ἑωυτοῦ• 15 ἐπεί γε καὶ ἐν Σπάρτῃ,” ἔφη ὁ Δημάρητος ὑποτιθέμενος, “ οὕτω νομίζεσθαι, ἢν οἱ μὲν προγεγονότες ἔωσι πρὶν ἢ τὸν πατέρα σφέων βασιλεῦσαι, ὁ δὲ βασιλεύοντι ὀψίγονος ἐπιγένηται, τοῦ ἐπιγενομένου τὴν ἔκδεξιν “ τῆς βασιληΐης γίνεσθαι.” χρησαμένου δὲ Ξέρξεω τῇ Δημαρήτου ὑποθήκῃ, γνοὺς ὁ Δαρεῖος, ὡς λέγοι δίκαια, βασιλέα μιν ἀπέδεξε. δοκέει δέ μοι καὶ ἄνευ ταύτης τῆς ὑποθήκης βασιλεῦσαι ἂν Ξέρξης ἡ γὰρ ̓́Ατοσσα 16 εἶχε τὸ πᾶν κράτος. (4) ̓Αποδέξας δὲ βασιλέα

66

66

66

66

σθέως, ὅτ ̓ ἐστράτευε Μυκήνας τε καὶ τὴν ἀρχὴν, κατὰ τὸ οἰκεῖον, Ατρεῖ, Thu. i, 9. The object was to prevent civil commotion in case of the king's death while abroad. WE.

7. οὕτω] ‘thus, i. e. after taking this precaution.' SW.

8. ἐπρέσβευε] πρεσβύτατος ἦν, Hes αἰσχρὸν τὸ πρεσβεύοντ ̓ ἐμὲ οὕτω γελᾶσθαι τοῦ κασιγνήτου πάρα, Soph. (Ε. C. 1422. VK.

9. ἐστασίαζον] A different account is given by Plu. t. ii, p. 488, D; Jus. ii, 10; and Jul. O. i, p. 33; в. VK. Perhaps this may be borrowed from Ctesias, who is fond of contradicting Herodotus. LR.

10. κατότι] ‘inasmuch as.

11. νομιζόμενα] i. e. νομιζόμενον,

66

Eust. νόμῳ φύσεως, Euseb. L. of Con. i, 21; maximus natu, etatis privilegio, regnum sibi vindicabat; quod jus, et ordo nascendi, et natura ipsa gentibus dedit, Jus. ii, 10. VK. WE.

12. κατὰ τωὐτὸ τούτοισι] und. τοῖσι πρήγμασι, which is supplied vii, 206 ; and the expression will imply, κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον (iii, 48 ;), ἐν ᾧ ταῦτα ἐγίνετο. MA. STG.

13. Δημάρητος] vi, 70. SW.

15. πρὸ ἑωυτοῦ] • in preference to himself.' MA, 575, 2.

16. Ατοσσα] Ξέρξης, ὁ τῶν Περσῶν βασιλεὺς, μανείς, ἔφαγε τὴν ἑαυτοῦ μητέρα κρεουργήσας, Aspas. on Ar. Eth. p. 124. According to Hellanicus, she was the first woman who ever wrote letters. LR.

Πέρσῃσι Δαρεῖος Ξέρξεα, ὅρμητο στρατεύεσθαι. ἀλλὰ γὰρ 17, μετὰ ταῦτά τε καὶ Αἰγύπτου ἀπόστασιν τῷ ὑστέρῳ ἔτεϊ, παρασκευαζόμενον συνήνεικε αὐτὸν Δαρεῖον, βασιλεύσαντα τὰ πάντα 18 ἓξ τε καὶ τριήκοντα ἔτεα, ἀποθανεῖν· οὐδέ οἱ ἐξεγένετο οὔτε τοὺς ἀπεστεῶτας Αἰγυπτίους οὔτε Αθηναίους τιμωρήσασθαι. ἀποθανόντος δὲ Δαρείου, ἡ βασιληΐη ἀνεχώρησε 19 ἐς τὸν παῖδα τὸν ἐκείνου Ξέρξεα.

66

(5) Ὁ τοίνυν Ξέρξης ἐπὶ μὲν τὴν Ἑλλάδα οὐδαμῶς πρόθυμος ἦν κατ ̓ ἀρχὰς στρατεύεσθαι, ἐπὶ δὲ Αἴγυπτον ἐποιέετο τὴν στρατιῆς ἄγερσιν. παρεὼν δὲ καὶ δυνάμενος 20 παρ' αὐτῷ μέγιστον Περσέων Μαρδόνιος ὁ Γοβρύεω, ὃς ἦν Ξέρξῃ μὲν ἀνεψιός, Δαρείου δὲ ἀδελφεῆς πάϊς, τοιούτου λόγου είχετο, λέγων· “ Δέσποτα22, οὐκ οἰκός “ ἐστι ̓Αθηναίους, ἐργασαμένους πολλὰ ἤδη κακὰ Πέρσας, μὴ οὐ 28 “ δοῦναι δίκας τῶν ἐποίησαν. ἀλλὰ τὸ μὲν νῦν ταῦτα πρήσσοις, τά περ ἐν χερσὶ ἔχεις· ἡμερώσας 24 δὲ Αἴγυπτον τὴν ἐξυβρίσασαν, “ στρατηλάτεε ἐπὶ τὰς ̓Αθήνας, ἵνα λόγος τέ σε ἔχῃ πρὸς ἀνθρώπων “ ἀγαθὸς, καί τις ὕστερον φυλάσσηται ἐπὶ γῆν τὴν σὴν στρατεύ“ εσθαι.” Οὗτος μέν οἱ ὁ λόγος ἦν τιμωρός·25 τοῦδε δὲ τοῦ λόγου παρενθήκην ποιεέσκετο τήνδε, ὡς “ ἡ Εὐρώπη περικαλλὴς χώρη, καὶ σε δένδρεα παντοῖα φέρει τὰ ἤμερα, ἀρετήν 26 τε ἄκρη, βασιλέϊ τε μούνῳ θνητῶν ἀξίη ἐκτῆσθαι.” (6) Ταῦτα δὲ ἔλεγε, οἷα νεωτέρων ἔργων ἐπιθυμητὴς ἐὼν, καὶ θέλων αὐτὸς τῆς ̔Ελλάδος ὕπαρχος εἶναι. χρόνῳ δὲ κατεργάσατό τε καὶ ἀνέπεισε Ξέρξεα, ὥστε ποιέειν ταῦτα· συνέλαβε 2 γὰρ καὶ ἄλλα οἱ σύμμαχα γενόμενα 28

66

66

μη.

17. ἀλλὰ γὰρ] The ellipsis may be thus supplied, ἀλλ ̓ οὐκ ἐδύνατο, οἷς ἠθέλησε ποιεῖν, τέλος ἐπιθεῖναι, μετὰ γὰρ &c. A similar ellipsis occurs in aλx' où yàp eixov, ii, 120; STG. and in κέτι ἐθέλειν προϊέναι τοῦ πρόσω, ἀλλ ̓ ὀκνεῖν γὰρ, Arr. Al. ii, 6; here ἀναχωρήσειν may be supplied after ἀλλὰ, which appears preferable to the explanation by HGV, (who gives instances of the similar use of sed enim in Latin, Vir. Æ. i, 23; Ον. Μ. ix, 248 ;) on VG, viii, 1, 6. If the adverb οὐ, instead of the conjunction οὐδὲ, had followed after ἀποθανεῖν, then ἀλλὰ would have referred to οὐκ οἱ ἐξεγένετο, and γὰρ το συνήνεικε. s. i, 30, 39; ix, 50, 73: Liv. xxiii, 45, g.

20. δυνάμενος] βασιλεύει Ξέρξης ὁ υἱὸς αὐτοῦ, καὶ ̓Αρτάπανος ὁ ̓Αρτασύρα

παῖς γίνεται δυνατὸς παρ' αὐτῷ, καὶ Μαρδόνιος ὁ παλαιὸς, Ctes. P. 20. VK.

21. εἴχετο] vii, 6; ‘kept harping upon, stuck to.' ZN, on VG, v, 7, 15.

25. τιμωρὸς] ἐς τιμωρίην φέρων ; i.e. οὗτος ὁ λόγος πρὸς τιμωρίην παρώρμα. STG.

26. ἀρετὴν] • in point of excellence ; v, 124, 37; for ἀρετὴ may be defined, ἡ ἀρίστη διάθεσις, ἢ καθ ̓ ἣν ἄριστα διάκειται τὸ ἔχον. So ἕκαστον τῶν ἐόντων τέλῃον καὶ ἄκρον γίνεται κατὰ τὴν οἰκῄαν τᾶς φύσιος ἀρετὰν, Metop. in Sto. p. 7, 11. VK.

27. συνέλαβε] : co-operated with. Had σύμμαχα γενόμενα been omitted, this verb would have required τοῦ πείθεσθαι instead of ἐς τὸ π. SW. STG.

28. σύμμαχα γενόμενα] und. αὐτῷ,

ἐς τὸ πείθεσθαι Ξέρξεα· τοῦτο μὲν, ἀπὸ τῆς Θεσσαλίης παρὰ τῶν ̓Αλευαδέων 29 απιγμένοι ἄγγελοι ἐπεκαλέοντο βασιλέα, πᾶσαν 50 προθυμίην παρεχόμενοι, ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα· οἱ δὲ ̓Αλευάδαι οὗτοι ἦσαν Θεσσαλίης βασιλέες· τοῦτο δὲ, Πεισιστρατιδέων οἱ ἀναβεβηκότες ἐς Σοῦσα, τῶν τε αὐτῶν λόγων ἐχόμενοι, τῶν καὶ οἱ ̓Αλευάδαι, καὶ δή τι πρὸς τούτοισι ἔτι πλέον προσορέγοντό 31 οἱ, ἔχοντες Ονομάκριτον, ἄνδρα ̓Αθηναῖον, χρησμολόγον τε καὶ διαθέτην 32 χρησμῶν τῶν Μουσαίου. ἀναβεβήκεσαν γὰρ τὴν ἔχθρην προκαταλυσάμενοι· ἐξηλάσθη γὰρ ὑπὸ Ἱππάρχου τοῦ Πεισιστράτου ὁ Ὀνομάκριτος ἐξ ̓Αθηνέων, ἐπ ̓ αὐτοφώρῳ 33 ἁλοὺς ὑπὸ Λάσου 34 τοῦ ̔Ερμιονέος ἐμποιέων 35 ἐς τὰ Μουσαίου χρησμὸν, ὡς αἱ ἐπὶ Λήμνου ἐπικείμεναι νῆσοι ἀφανιζοίατο 36 κατὰ τῆς θαλάσσης.37 διδ ἐξήλασέ μιν ὁ Ιππαρχος, πρότερον χρεώμενος 38 τὰ μάλιστα. τότε δὲ συναναβὰς, ὅκως ἀπίκοιτο ἐς ὄψιν τὴν βασιλέος, λεγόντων τῶν

SW. conspiring to aid him. The verb συνέλαβε might have been omitted, and γενόμενα changed to ἐγένετο. STG.

29. ̓Αλευαδέων] vi, 130; SW. 172, 100; LR. Pau. vii, 10. The παῖδες Αλεύεω are said to be Θώρης, Ευρύπυλος, καὶ Θρασυδήϊος, ix, 58; where they are called Larissæans. The family was still flourishing at Larissa in the times of Plato and of Demosthenes. uoλόγηνται δ' οἱ Θετταλοὶ πάντων Ελλήνων πολυτελέστατοι γεγενῆσθαι, περί τε τὴν δίαιταν καὶ τὴν ἐσθῆτα· ὅπερ αὐτοῖς αἴτιον ἐγένετο κατὰ τῆς Ἑλλάδος ἐπαγαγεῖν τοὺς Πέρσας, ζηλώσαντας τὴν τούτων τρυφὴν καὶ που λυτέλειαν, Crit. in Ath. xii, 33. WE. VK. Aleas, or. Alevas, was nominated king of Thessaly by the Pythian oracle; Plu. t. ii, p. 492, A. He is called • Larissæus by Ov. I. 325. ἐν Λαρίσσῃ ἐπὶ τῆς τῶν ̓Αλευάδων ἀρχῆς, Arist. P. v, 6. LR. In the words immediately following these we should perhaps read τῶν περὶ Σίμον instead of Σάμον. Simus is mentioned in Harp. [ex Dem. p. 142, 86; VK.] as one of the Aleuada, who was considered to be in the Macedonian interests. s. Ov. I. 513; ML, D. i, 6, 3.

30. πᾶσαν] ' the utmost. 31. προσορέγοντο] i, 123, 8, ‘they applied themselves to, they pressed the king. SW.

32. διαθέτην] editor, V. vender: GR. διατίθεσθαι, ‘to expose for sale, i, 1; πωλεῖν, Ulp. LR.

33. ἐπ' αὐτοφώρῳ] in the very act:' literally, ἐπ' αὐτῇ τῇ κλεψίᾳ, being des rived from φώρ ' a thief; Moschop. It was afterwards used of any flagrant crime. VG, iii, 3, 9.

34. Λάσου] Lasus, a poet and musician, of Hermione in Argolis, instituted the Cyclic chorus and invented the dithyrambus. LR. He is mentioned, Arist. V. 1410 f; and many further particulars respecting him will be found in the note of FNS. s. i, 29, 16.

35. ἐμποιέων] Pau. ii, p. 171; ἐμε βάλλων, παρεντιθεὶς πεπλασμένον, ἐγε γράφων. VK. Similar interpolations are noticed by POR, on Eu. O. 5. SW.

36. ἀφανιζοίατο] In oblique speech, after ὡς and ὅτι, the optative is used ; and a future action is not always expressed by the future tense. MA, 529, 2.

37. κατὰ τῆς θαλάσσης] κ. τῆς θο καταδεδυκέναι, vii, 235 ; 'Ατλαντὶς νῆσ σος κ. τῆς θαλάττης δῦσα ηφανίσθη, Pla. Ti. 6; WE. iv, 132, 57.

38. χρεώμενος] is thus formed ; χραόμενος, by crasis χρώμενος, by parenthesis χρεώμενος. Another form is χρεόμενος by antithesis from χραόμενος, SW. or regularly from χρέεσθαι, i, 34, 81.

Πεισιστρατιδέων περὶ αὐτοῦ σεμνοὺς λόγους, κατέλεγε τῶν χρησμῶν·39 εἰ μέν τι ἐνέοι σφάλμα φέρον τῷ βαρβάρῳ, τῶν μὲν ἔλεγε οὐδέν· ὁ δὲ, τὰ εὐτυχέστατα ἐκλεγόμενος, ἔλεγε τόν τε Ελλήσποντον ὡς ζευχθῆναι χρεὸν εἴη ὑπ' ἀνδρὸς Πέρσεω, τήν τε ἔλασιν ἐξηγεόμενος.40 40 οὗτός τε δὴ χρησμῳδέων προσεφέρετο, καὶ οἵ τε Πεισιστρατίδαι καὶ οἱ ̓Αλευάδαι γνώμας ἀποδεικνύμενοι.

(7) Ὡς δὲ ἀνεγνώσθη Ξέρξης στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, ἐνθαῦτα, δευτέρῳ μὲν ἔτεϊ μετὰ τὸν θάνατον τὸν Δαρείου, πρῶτα στρατηΐην ποιέεται ἐπὶ τοὺς ἀπεστεῶτας. τούτους μέν νυν καταστρεψάμενος, καὶ Αἴγυπτον πᾶσαν πολλὸν 41 δουλοτέρην 42 ποιήσας, ἢ ἐπὶ Δαρείου ἦν, ἐπιτρέπει ̓Αχαιμένει, ἀδελφεῷ μὲν ἑωυτοῦ, Δαρείου δὲ παιδί. ̓Αχαιμένεα μέν νυν ἐπιτροπεύοντα 43 Αἰγύπτου χρόνῳ μετέπειτα44 ἐφόνευσε Ινάρως ὁ Ψαμμιτίχου, ἀνὴρ Λίβυς.

(8) Ξέρξης δὲ μετὰ Αἰγύπτου ἅλωσιν, ὡς ἔμελλε ἐς χεῖρας ἄξεσθαι τὸ στράτευμα τὸ ἐπὶ τὰς ̓Αθήνας, σύλλογον ἐπίκλητον 45 Περσέων τῶν ἀρίστων ἐποιέετο, ἵνα γνώμας τε πύθηται σφέων, καὶ αὐτὸς ἐν πᾶσι εἴπῃ τὰ θέλει. 1. Ὡς δὲ συνελέχθησαν, ἔλεξε Ξέρξης τάδε 46 «"Ανδρες Πέρσαι, οὔ τ ̓ αὐτὸς κατηγήσομαι νόμον τόνδε ἐν

41. πολλὸν] π. ἐλάσσων, i, 77 ; δυνατώτεραι π. iii, 103. WE.

42. δουλοτέρην] Comparatives and superlatives of substantives, which are used in an adjective sense, and which, for the most part, are properly adjectives, are of common occurrence. MA, 133, obs. 2.

43. ἐπιτροπεύοντα] iii, 15; 82; viii, 127. In later writers, D. Cass., Dion. H., and App., it governs sometimes a genitive, and sometimes an accusative, of the province, &c. presided over; and in App. a dative of the person, on whose behalf the authority is exercised: SW. ἐσατράπευεν αὐτῷ τῆς χώρας, Xen. H. iii, 1, 10.

,

44. μετέπειτα] twenty-two years after this, in the reign of Artaxerxes, 464 B. C. iii, 12; LR. Thu. i, 104. WS.

45. σύλλογον ἐπίκλητον] An extraordinary assembly of the people at Athens was called σύγκλητος ἐκκλησία, Dem. Co. 12; and Esch. or dinary assemblies were called κυρίαι: the assembly of the Argives is called ξύλλογος πόλεως, Eur. Ο. 721 ; and ἔκκλητος ̓Αργείων ὄχλος, ib. 605. The popular assembly is called ἀγορὴ, Hom. Il. B, 51; which was sometimes preceded by βουλὴ γερόντων, 53; apocletos (ἀποκλήτους, Etoli) vocant sanctius consilium (c. arcanum gentis, 35): ex delectis constat viris, opposed to consilium universæ gentis, Liv. xxxv, 34; ἐσκλητὸς, ἡ τῶν ἐξόχων ἄθροισις ἐν Συρακούσαις, Hes. σύγκλητος γερόντων λέσχη, Soph. Αn. 165 ; οἱ σύγκλυδες ἄνθρωποι, Herod. vi, 7, 2. [?] νκ. DAM.

46. τάδε] Dion. H. has turned the whole of this speech into the Attic dialect, t. ii, p. 307. as a proof that Herodotus's λέξιν τῆς τε αὐστηρᾶς καὶ τῆς ἡδείας ἁρμονίας μέσην εἶναι, in