Page images
PDF
EPUB

Trown i gyd a n bryd i n bro dir at Dduw
A gan yr Un Duw ni a gawn randir
Archwn arweddwn fe roddir in hwn

Archwn neu gurrwn fe agorir

[VI.]-AWDWL DDUWIOL.1

SION TUDUR.

Duw naf Arglwydd rhwydd pan fo rhaid eur-ner

Arno mae f' ymddiriaid

Dwyn i m Cof Duw wynn i m Caid

Duw f' anwyl hwde f' enaid

O gnawd enaid gnawd y gwnaf adeil wydd
Owdwl weddi buraf

Om dieu nerth i m Duw naf

A dawn jach gair Duw n Uchaf

Uchaf brenin llin pob llwydd, diwaelaf

Ior haelaf air hylwydd

Uchaf t'wyfog rhywiog rhwydd

O fwy eurglod yw f' arglwydd

[P. 21.] Nid Arglwydd hylwydd i hoyw lu eurglod

Ond Arglwydd y gallu

Nid Amherawdr llywiawdr llu

Nid tywyfawg ond Iefu

Iefu naf haelaf hylaw dda wych rym

Oedd heb ddechreu arnaw

Iefu fydd llywydd rhag-llaw

A i ddydd heb ddiwedd iddaw

I w ddawn wir gyfiawn Ior gofiad, Credaf

Cariadus Un mab rhad

Iefu gadarn fy geidwad

I enaid dyn Oen y tad

1 "A Godly Ode."

85

5

10

15

20

[blocks in formation]

[P. 22.] Iefu 'n newis pris o i fwydd i n gwydd

Yw n gweddi n dragywydd

Iefu yw nghof mab ddofydd

Iefu dad bob nos a dydd.

30

35

Dydd a ry r Iefu wiw gu nid gau

Ac ni thyrr un wedd er mawredd mau

A r dydd a dry n hwyr nid llwyr1 wellau
A nos in beunydd fydd yn nefsau
Nes nes ddydd i ddyddieu heb wybod
Arfod oer yngod yw awr angau.

40

Am hyn yn ddwyfol liw ddydd golau
Rhodiwn yn drefnus ymhob rheidiau
Na chym' rwn ragor a r gatgoriau
Fywyd hwyl fethiant fydol foethau

45

Er blys Cnawd na i ffrawd naws ffrydiau, trach

want

Ar union lwyddiant na wnawn wleddau

Ior Dduw ymprydiodd yn wir ddiau
Ddeugein dydd dofydd dad rhydd rhiau
Ac ar ddydd gwener dyner donnau
Gwiw Dduw a i fengyl goddef angau
I brynu ar groef-breniau, bum oes byd
O dan ffwrn benyd Vffern boenau

[blocks in formation]

50

[P. 23.] Gwr yw Duw a wnaeth bob arfaethau.
Glynnoedd dyffrynoedd da hoff rannau
Gorfrynoedd llynoedd a pherllanau
Gwres ffrwythgar Claiar1 daiar deiau
Gwrefhad llefhad llyfiau is gwlithoedd
Gwenithoedd ffrithoedd a phob ffrwythau

55

60

Beunydd yr efrydd yn ddiboenau, rhed
Y dall i weled diwall olau

I ddywedyd2 y mud ammodau Cyfar

I glywed fyddar o glod foddau

Meirwon ddynion ddoniau ai n fywion

65

O'i foddion roddion a i rinweddau

Ac ir Deml pan ddaeth gwr diammau ged
Yno a gweled yn y gwyliau

[blocks in formation]

A chredwn i Dduw a i wyth radau, mawl

[P. 24.] Nef awr Ri gwrawl a i ragorau

Credo addoliaeth Credu i ddelwau
Cred am hon ni cheir ond poen beiriau
Credaf Cywiraf Cu orau1 gof rhwydd
I lwydd da arwydd Duw a i eiriau5

1 Claiar inserted in the margin.

80

2 A u written by I. ab D. above the last y of this word (so as to make dywedud), but the y is left intact, and not expuncted. 4 Altered from oreu,

3 MS, a r.

5 This line is underscored (apparently by I. ab D.) with a line, of

[blocks in formation]

which only about half is continuous. Is this meant, like his regular dotted line, to indicate a doubtful reading?

(To be continued.)

SIR WILLIAM JONES AS LINGUIST AND

AUTHOR.

BY THE REV. JOHN DAVIES, M.A.

(Read before the Society, March 10th, 1887.)

I HAVE undertaken to attempt a definition of the position which belongs to Sir W. Jones as a linguist and as an author. At the close of his brief career-he was only forty-seven when he died-his fame as a scholar, in many departments of literature, had risen to the highest point: its sound “had gone into all lands." It was universally acknowledged that his attainments were such as to place him in the fore-front of the scholars of his time; if I were to add, of all the scholars of the eighteenth century, I should affirm no more than of right belonged to him, and was generally admitted. But. after Sir W. Jones, Colebrook, Wilkins, Wilford, and others had studied the Sanskrit language, and had discovered its connection with the Teutonic, Celtic, and other forms of speech, revealing, like Columbus, the wonders of an unknown land, the study of the Sanskrit language and Sanskrit literature was taken up by many German scholars, such as Bopp, Grimm, Schlegel, and, in more modern times, by Weber, Roth, Bötlingk, Schleicher and many others, and their abundant labours in this field have been so successful that they have cast the attainments of their predecessors somewhat into the back-ground. The time, therefore, seems favourable for an attempt to bring more fully into view the attainments of our countrymen in this department, and to show how much we owe to the hardy and successful labours of the pioneers who

« PreviousContinue »