Sermo ventiquatrefimus. Cum fupra paiarum, nimiis ftracquata facendis, Offa repofarem, et cupidus trovare dimanem, Coperat a penam phantafma fonare catubam, Ecce, occulis horrenda nimis, mala fœmina parfit: Ipfaque cavalcans (reverenter dico) fomarrum: Mille mihi obfequia præftans, et gatta philip pas. Hanc ego de fguinzo mirans, per ochialia fomni, Maxime fdegnofos credebar volgere vultus; Quo fmargiaffa menas, dixi, Sambraccula ciuccium? Quo vais aft' horam, quo fcompagnata ramingas? Tunc per forrifos refpondit valde melatos ; Hæc ego, baftones alzans, portæque traverfum: Illa ftatim colpum declinans dextriter, ecce Ceu figliata canis, vultus rabiofa revolfit Infuper, et linguam, dentaminis extra fipa lam Palettæ furni fimilem, sfornavit, et ipfe Dentibus incuttis, fgrignavit ciuccius in altum, Ceu faciunt pueri vetula paffante magrina. Sermo vintefimus quintus. Quo fuariata vais? fta fta anticore tivengat, Ut quid brogliafti Gallos cum gente Spagnola? Ut quid trafognos finxifti, et mille papocchias? Ingroppare iterum, ceptofque explere lavo ros. ; Ecce redis, fugiamus aiens burlamina, verum Siccine Laura foror ftancafti? quæfo ramingas, vocum, Fac mihi fex granos, et ventiquinque baioccos, De fermone fino, digna de forte loquendi. Sermo vintefimus feptimus. Nec vitam Phoebi, de quo tibi fcuffiia cantant, Nec non fina manet, fioccataque coppula lauri, Calcagni cohibe furiam, fta falda Philippa. Curarum penitus pefantia bertola pone: Ripofa alquantum chioccas, et pectus anhelum ; Namque petrofa via sequitur, tortumque cami num: Strada perigliofis, fubjectaque valde dirupis. Dextriter eft ergo andandum, ne colla sca vezzes. * Sermo ventefimus octavus. Quæ gippone novo, giambellotoque fodrato Pectora bella copris, gagliarda es prædita voce Andriana foror, verum clamoribus ifta Eft bona, cum ftracquas ciavolas corvofque minazzas Non mica, cum charis parlas fociata forellis. Nufquam raggionans tua vox alzetur in altum, Ante botigaros, veluti mandata fenatus Fortiter, in piazza, populo Banditor inalzat. * Sermo ventefimus nonus. * * Taliter incurfum videas, quos chiaccara fpro nat, Vel mage præcipitat fandi infatiata libido ; Quorum linguæ, femel labrali e littore farpans (Materia fiquidem penitus mancante loquela) Non ideo reftare poteft, quin dicta redicat. Quæque prius fuerant, iterum conzata recon zet; Scioglit, et attaccat, fboliat, conglommerat, obftat, Approbat et renegat: Babilonia un' altra ri tornat. * Sermo trentefimus. Giuftam cheggo cofam, domini bona figlia Nicola Infra nzalatas, fi quas mangiaveris herbas, Fac non introeat foglia auricchiania mazzo; Reddidit hæc fiquidem, ftorditos valde vo rantes ; Ut non attentas, verbum facientibus aures Porgant, unde venit talvolta, dicere, come? Quid? quid? non fenfi; quid nam, diafcace, dicis? O utinam bella adguardos videare Madamæ ; gos: Perdere petittum, plenasque effundere borsas ; Bandonare cafas, atque impegnare cafaccas: Quam, petis ob caufam? propter seguitaffe vaghezzam. O quantum bellezza potens ! |