Tu quibus en-velles fi vere Papifticus effes,
Nam fub traystrofis nos trompavere parolis,
Et fub Gallorum venerando nomine Regis,
Linquere fuaferunt patriam dulcefque penates,
Subque eftandardis nos ponere fleurde-liforum
Ah! eftandardis trayftrosè falfificatis,

Fleurdilifos fiquidem barra violare parabant,
Regis et a veftris manibus transferre coronam,
Hancque fuper craflos Hugonotti ponere crines,
Inde fuum contum faciebant perdere clergum
Fracaffare facras Eglifas rumpere cunctos
Sanctos et fanctas, Crucifixis parcere nullis,
Et calices platinas, aurata ciboria, cunctas
Denique relliquias teftones reddere finos,
Frappando fopra nafum Regifque visajum,
Vertereque aumuffos forratos in cotilones,
Et cappis de velluceis taillare greguefquas,
In fumma, totum fubvertere mobile Chrifti,
Bragardi ut tanta poffent piafare ruina.
Non nos aft illi dicebant artilerias,
Meffifugas magnas de campagnaque piecas
Purgatorivomas, crepitumque horum effe fere-
bant,

Extremum Miffa Papiftarumque fonamen,
Et læta jam jam cantabant voce triumphun.
Sperabas quantum inter eos pillare butinum,
Certè in pillando non pars derriera fuiffes,
Namque tuis griffis unglorum femper aguifis
Griffares plufquam chariotti mille tranarent.
Res hominum Deus aft oculis qui confpicis
æquis,

Oratio Hugo

notorum.

Defeignos foto fopra ruit veftramque brava

dam :

Et fraudes veftras jorno fcouravit aperto,
Heu Calvinicolæ qualis mutatio rerum?
Plorate et veftrum patienter ferte dolorem,
Nam certe eft ingens veftris compaffio rebus.
Credula gens nimium, fateor semperque fate-
bor,

Heu fuimus, minuat noftram confeffio pœnam,
Veftris credidimus vantofis namque parollis.
Heu nobis quas fpes Hugnotti propofuerunt,
Has audite precor, fitque alta mente repoftum,
O Franci, ut tales traiftros vitare queatis,
O proteftantes dicebant terror et horror,
Francorum ad noftram veniatis jammodo ter-

ram,

Cum vacuis veftris chariotis abfque neanto,
Remportabitis hos nam plenos ufque crevatum,
Ad nozzas properate precor jam presta vianda
eft.

Morcellos vobis taillatos invenietis,
Intrabunt boccam quando baillabitis intra,
Egregium vinum larmafque bibetis ad ufque,
O quantum feftum faciemus! Tunc ait unus
E noftris, qui Morguifeæ cognoverat artem,
Heu vereor feftum ne fiat Bartholominum,
Heu vereor nozzæ ne fiant Bartholomine!
Tunc filuit gnotufque fuam perfecit harangam,
De peura jam papitolæ camifia chauffas
Immerdant, illofque omnes tuaremus ad unum,
Mille fumus contra centum, fit tantaque pressa,

Noftris in Templis quod driti cogimur effe,
Non font fat banchi fi quilibet effet afiffus,
At vos in partem prædæ appellamus, honefte, ut
Germanos inter fiat divifio fratres,

Et primum vobis tradentur fub rivieris,
Sex groffæ villæ vino bladoque refertæ,
In queis poffitis graffam dormire matinam,
Et tempus paffando iftos bravare Papiftas,
Qui mox fen-venient primum ad taratantara
veftræ

Trompeta vobis mercitum a longe criare,
Inde ligatores nos boulverfabimus omnes,
Et Regem et Prinfos Lotharenos, denique
cunctos,

Gentilhomos qui funt Papiftæ ac idololatræ,
Pellemus procul hinc ultra Garamantas et
Indos:

Quantum de Monachis, Prælatis, Cordiligatis,
Abbatibus, Carmis, Jacobinis et Jefuitis
Qui contra fancti Calvini dogmata, contra
Pontificem Bezam, tam clamavere licenter,
Per centum juro non pardonabimus ulli,
Tunc erimus Regni fine compagnone magiftri,
Et dabimus fceptrum, Francam dabimufque

coronam,

Uni de noftris, Regnum cui fata dederunt, Orbis et Imperium, ceu prædixere miniftri, Atque novi noftra de relligione Prophetæ. Hæc trompettabant mifere nos decipientes, Spes hominum vanas, ô fomnia vana furentum,

Namque fuum abfque fuo faciebant hofpite

contum,

Heu poftquam in Françam regionem venimus

omnes,

Difparuere, nifi rognofi quatuor aut fex,
Qui cognoverunt manieras tam bene guerræ,
Quam bene in efpeciis fefe cognofcit afellus
Et fapiunt melius palefrenos quam Capitanos.
Ullum non poterant ut aveugli fcire caminum,
Et quod pejus erat de gueulla non erat ordo:
Hifque bravis ducibus ftat res Hugnotta cadit-

que.

Poftea pipofis ad nos venere parolis

Dicere difgraçam noftram fufferte parumper,
Adveniet tempus quo panes et bona vina
Sufficient, tunc nos fic refpondivimus illis :
Jejunus venter non audit verba libenter,
Dafti goth-chelmi vultis ruinare Karesmam,
Et farcire gravi veftros pinguedine ventres,
Et nos interea de folo vivere vento.
Uno fi poffent veftri de pane Miniftri,
Pifcibus atque tribus Reiftrorum millia quin-

que

Pafcere, quintallo de fœni totque cavallos: Egregium facerent miraclum hoc tempore dignum.

Ifti fed Preti Geneuenfes publica paffim, Secretis qui fcorta folent præponere garfis, Pillant de primis coffros ferruraque rompunt, Et quærunt fcutos cachatos ante milannos, Calfaciunt femmis antiquis de pede plantas,

Ut dicant ubi mobilium pretiofa quiefcant:
Si juvenes fuerint, tunc presto galantiter illas
Imbroccant, chaffantque bonos a longe maritos,
Marritos nimium fefe cornare videntes,
Dicunt effe fuos Cathechifmos, Biblia, Pfalmos:
In guerris enfes, poignardos, arciquebufas,
Et Deus eft folus Chriftus piftollifer illis,
Se quocunque ruunt nebulæ, nix grefla, bruina,
Horrida tempeftas, tonitru paffaffe videntur.
Nil reftat poveris Lanfqnettis atque Suyffis,
Qui laffas trenant vix dum per compita gambas,
Et tranfperfatis pietonant imbre camifis,
Sic quod de folo moriuntur mille giorno,
De fame, de fievris Cagafanguis, ventridolore
Innumerifque aliis cum vel fine nomine morbis,
Qui mittunt animas hominum fub perfa cathe-
dram,

Plutonis de qua plus nemo revertitur ad nos,
Hinc erat Henricus Regum fortiffimus, inde
Lothareni aderant fratres duo fulmina belli
Guyfiadæ.

Qui nos ut gauffram inter ferrea bina tenebant.
Hugnotti interea foccorfum non faciebant :
Sed veluti brebias agnofque fub ore lupino,
Linquebant, quid erat nobis tunc quæfo fien-
dum?

Bellandum non eft cum Divis more Gygantum,
Ergo tendidimus victas ad fydera palmas,
Et Regem ut nobis pardonet voce priamus
Supplice, ficut vos etiam feciffe deceret.
Dicere pace tua liceat fortiffime Regum :